Kiedy gry wkraczają w realne życie

Wyłączenie gry wideo może nie zakończyć gry. Ludzie nadal myślą o grze i mogą jej doświadczać w świecie rzeczywistym. Strategiczne myśli pojawiają się w myślach, a obrazy z gry pojawiają się na mentalnym ekranie wideo. Gracze będą reagować na bodźce ze świata rzeczywistego tak, jakby były to bodźce z gry. Gra wideo wtargnęła do ich umysłów.

Rzeczywistość a fikcja

Zawsze interesują mnie natrętne myśli i byłem podekscytowany, czytając niedawną pracę Angelica Ortiz de Gortari i Marka Griffiths badającą natrętne myśli dotyczące gier wideo. Badali oni różne zachowania i myśli, które nazwali zjawiskiem przeniesienia gry. W badaniach analizowali komentarze ludzi na forach internetowych poświęconych grom, dotyczące myśli, reakcji i zachowań po zakończeniu gry.

Na forach internetowych ludzie donoszą, że kontynuują myślenie o grach, kiedy są już zajęci innymi zadaniami — często odkrywają nowe pomysły, które wypróbowują, kiedy wracają do środowiska gry. Gracze odwiedzający Spin City kasyno opisują, że widzą możliwości gry w otaczającym ich świecie — widzą miejsca do umieszczenia lub portal, wyobrażają sobie kradzież samochodu, szukają w kątach paczek, czekają na pojawienie się zestawu opcji menu i chcą przejechać po obiektach, aby je podnieść.

Gracze reagują również na bodźce ze świata rzeczywistego tak, jakby nadal grali w grę — dźwięk powoduje u graczy reakcję emocjonalną, jakby w pobliżu znajdowało się zagrożenie, ponieważ dźwięk wskazuje na zagrożenie w grze. Gracze stwierdzili również, że ich reakcje na ludzi zmieniły się pod wpływem gry — stali się bardziej asertywni i zaczęli podejrzewać innych o bycie szpiegami i ukrywanie rzeczy.

Czy wychodzenie gier poza komputer lub smartfon to reguła?

Być może zastanawiacie się, czy ten fenomen przenoszenia gier to po prostu nietypowa sytuacja ograniczona do ekstremalnych graczy, czy normalna reakcja umysłu na emocjonujące zdarzenia, które mogą dotknąć każdego z nas. Ja też się nad tym zastanawiałem. A potem rozmawiałem o artykule z kolegami na temat świadomości i natrętnych myśli, a wnioski z konwersacji były niezwykle ciekawe.

Koledzy, którzy regularnie grają w gry, identyfikowali się z komentarzami i doświadczeniami. Mieli emocjonalne reakcje na bodźce ze świata rzeczywistego oparte na zagrożeniach związanych z bodźcami w grach. Zaczęli myśleć o wykonywaniu zachowań z gier w rzeczywistych sytuacjach. Na przykład, decydując, czy mogą zmieścić swój samochód przez przestrzeń w oparciu o granie w gry o prowadzeniu pojazdów. Myślą o rozwiązaniach problemów związanych z grą, gdy znajdują się poza środowiskiem gry. Widzieli paski życia wiszące nad głowami ludzi w prawdziwym świecie, wskazujące czyjąś siłę.

Niektórzy z moich kolegów nie są graczami, ale myśleli o tym, jak reagują po obejrzeniu serialu. Może robiłeś to, nawet jeśli nie jesteś graczem. Czy korzystałeś z Netflixa, aby obejrzeć wiele odcinków serialu w jednej długiej sesji? Czy pozwoliłeś, by Netflix po prostu włączył kolejny odcinek? Obsesyjne oglądanie telewizji może również prowadzić do ciągłego myślenia o filmie w świecie rzeczywistym.

Te myśli mogą prowadzić do interpretowania świata i ludzi w kategoriach programu telewizyjnego. Ludzie z pewnością myślą i mówią o swoich programach, kiedy nie oglądają. Prawdopodobnie martwią się, czy ich ulubione postacie przetrwają następny odcinek Gry o Tron. Inne seriale, które bardzo zapadają w pamięć to:

• Snajper,
• Czarna lista,
• W garniturach,
• Narcos.

Wszystkie z powyższych seriali cieszą się ogromną popularnością na Netflixie. Jeżeli szukasz pomysłu na spędzenie spokojnego wieczoru wśród hitowych wydań, szczerze polecamy te pozycje.

Zagrożenie czy natura?

Gracze często uważają zjawiska przenoszenia gier za negatywne, niezdrowe i wstydliwe. Natomiast podejrzewam, że te natrętne myśli i reakcje odzwierciedlają normalne funkcjonowanie naszych procesów poznawczych. Podobnie jak inne natrętne myśli, te, o grach, zazwyczaj pojawiają się w odpowiedzi na bodźce środowiskowe.

Dodatkowo ludzie często doświadczają tych natrętnych myśli w sytuacjach niskiego obciążenia poznawczego i automatycznych czynności. Wiele z tych reakcji wydaje się być podobnych do doniesień o natrętnych wspomnieniach i retrospekcjach po traumatycznych przeżyciach, o mimowolnych wspomnieniach w ogóle, a nawet o doświadczeniu utknięcia piosenki w głowie.

Wniosek

Nasze umysły regularnie dostarczają nam mimowolnych myśli i reakcji. Coś w otoczeniu przypomina nam o czymś z naszej przeszłości (czy to rzeczywistej przeszłości, czy też przeszłości z gier). Myśl pojawia się w świadomości jako potencjalnie użyteczna. Oczywiście wiele z nich nie jest takie, a wiele staje się tak spreparowanymi, że ciągle powracają do świadomości.

Krytyczny problem obraca się wokół treści naszych mimowolnych myśli. Gdy martwimy się o coś i gdy skupiamy się na czymś, doświadczamy natrętnych myśli. Myśli te wdzierają się do naszego umysłu. Widzimy świat poprzez te myśli. Gra wkracza do umysłu i w ten sam sposób zaburza rzeczywistość.

Bardzo ważne jest, aby stale kontrolować swoje myśli i wyobrażenia, ponieważ oderwanie od rzeczywistości może pojawić się dosłownie znikąd. Oddzielanie świata wirtualnego i tego, jaki jest przedstawiony w grach komputerowych, w filmach, jest bardzo ważne, ponieważ zbytnia ingerencja teoretycznie nieistotnych sytuacji może tragicznie wpłynąć na nasze życie.

[Artykuł partnera]