Oficjalnie: stadion miejski w Oławie nazwany imieniem Zbigniewa Isela

Od dziś, 30 grudnia, decyzją Rady Miejskiej, obiekt sportowy w Oławie nosi nazwę: Stadion imienia Zbigniewa Isela.

W uzasadnieniu uchwały czytamy:

Niniejszy projekt uchwały jest następstwem wniosku Komitetu Obywatelskiej Inicjatywy Uchwałodawczej, reprezentowanego przez Pana Krzysztofa Smolińskiego w sprawie nadania nazwy stadionowi miejskiemu położonemu przy ul. Sportowej 1 w Oławie,  złożonego w trybie Uchwały Nr XII/78/19 Rady Miejskiej w Oławie z dnia 29 sierpnia 2019 r. w sprawie obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej.

Przedłożony przez Komitet projekt uchwały zawiera dwa uchybienia, z których jedno mogłoby skutkować częściowym unieważnieniem. Konieczne jest wprowadzenie korekty projektu, co zgodnie z  par. 6 ust. 8 w/w uchwały, który stanowi „W przypadku dokonania zmiany projektu uchwały konieczne jest ponowne uzyskanie poparcia mieszkańców”,  spowoduje przedłużenie procedury.  

Wychodząc naprzeciw inicjatywie obywatelskiej, jako formie bezpośredniego udziału mieszkańców w sprawach wspólnoty samorządowej, popierając zgłoszony wniosek i kierując się wolą mieszkańców, w porozumieniu z Przedstawicielem Komitetu Obywatelskiej Inicjatywy Uchwałodawczej Panem Krzysztofem Smolińskim przygotowano nowy projekt uchwały zachowujący merytoryczną treść zgłoszonej inicjatywy obywatelskiej, a jednocześnie spełniający wymogi formalne i prawne, co umożliwi jego skuteczne podjęcie oraz realizację celu jakim jest nadanie nazwy stadionowi miejskiemu.  

Wnioskodawca wskazał uzasadnienie o następującej treści:

„Zbigniew Isel urodził się w 1940 roku w Dziewiątkach koło Lwowa. W 1946 r. mając 6 lat, przyjechał wraz z rodziną na Ziemie Odzyskane. W Żarach spędził młodość, a w 1959 r. rozpoczął studia we Wrocławiu. W 1962 r., będąc na trzecim roku Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego (obecnie AWF Wrocław), otrzymał propozycję gry w Moto-Jelczu Oława od trenera Mieczysława Jednoróga. Już po roku oławianie awansowali do klasy okręgowej (trzeci poziom rozgrywek w Polsce). W 1963 r., będąc czynnym zawodnikiem, rozpoczął również pracę z młodzieżą w MJO – najpierw, jako trener trampkarzy.  

1 września 1963 r. podjął pracę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana III Sobieskiego w Oławie, jako nauczyciel wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego. W wieku 27 lat zakończył karierę zawodniczą i w pełni poświęcił się pracy trenerskiej oraz dydaktycznej. Przez ponad 15 lat szkolił liczne grupy młodzieżowe, a także zespół rezerw MJO. W 1978 roku otrzymał propozycję prowadzenia pierwszego zespołu Moto-Jelcza Oława występującego w II lidze – wówczas drugim szczeblu rozgrywek w Polsce. Już w pierwszym sezonie drużyna prowadzona przez trenera Zbigniewa Isela i jego asystenta Zdzisława Nabiałczyka zajęła 6. miejsce – najlepszy wynik w historii oławskiej piłki nożnej. W kolejnych sezonach MJO utrzymywał się w czołówce II ligi. W 1981 r. trener Isel kierując się dobrem rodziny, powrócił do pracy w oławskim liceum, a w klubie podjął ponownie pracę z młodzieżą. Sam mawiał:

„Wolę być tutaj, w Oławie, niż jeździć po Polsce z walizeczką i szczoteczką do zębów”.  

Przez kolejne 16 lat aktywnie uczestniczył w szkoleniu oławskich piłkarzy. W tym czasie Moto-Jelcz Oława wychował wielu znakomitych zawodników, m.in. Waldemar Żelasko, Krzysztofa Konon, Jacek Sorbian, Krzysztof Smoliński, Marcin Józefowicz, bracia Gancarczykowie oraz Konrad Forenc. Przez siedem lat prowadził zespół Sokoła Marcinkowice, z którym wywalczył trzy awanse z rzędu.  

W 2000 roku powrócił do klubu w Oławie, gdzie ponownie zajął się szkoleniem młodzieży, a w późniejszych latach pełnił funkcję koordynatora grup młodzieżowych (do 2011 roku).  

Reasumując Zbigniew Isel był nauczycielem w oławskim LO przez 27 lat. Jako zawodnik i trener związany był z Moto-Jelczem Oława przez 48 lat.  

Trener Isel to nie tylko piłka nożna. Był człowiekiem sportu w najpiękniejszym znaczeniu tego słowa. Interesował się wszystkimi dyscyplinami sportowymi obecnymi w Oławie – często widywano go na meczach siatkówki, tenisa stołowego, podnoszenia ciężarów czy piłki ręcznej. Przez ponad dekadę pełnił funkcję głównego sędziego Oławskiej Ligi Halowej Piłki Nożnej, która rozsławiła nasze miasto w całym regionie.  

Był wielokrotnym laureatem Plebiscytu na Najpopularniejszego Trenera Powiatu Oławskiego, organizowanego przez Gazetę Powiatową – Wiadomości Oławskie. W 1996 roku został jego pierwszym zwycięzcą.  

Przez całe życie cechowała go ogromna kultura osobista, skromność i zasadność. Nie tolerował chamstwa i przekleństw – sam nigdy ich nie używał. Uwielbiał jazdę na rowerze,  a samochód traktował, jako ostateczność. Często powtarzał, że lenistwo to największa choroba świata, dlatego zawsze był aktywny, pomocny i obecny tam, gdzie działo się coś dobrego.  

W jednym z wywiadów podkreślił: „Jestem uzależniony od piłki. Sport to moja druga – po żonie – miłość.”  

Dlatego dziś, my wychowankowie Moto-Jelcza Oława, absolwenci Liceum Ogólnokształcącego imienia Jana III Sobieskiego, zwracamy się z wnioskiem do Rady Miasta Oława o nadanie Stadionowi OCKF przy ulicy Sportowej imienia Zbigniewa Isela. Nie było, nie ma i już nigdy nie będzie człowieka, który ponad połowę swojego dorosłego życia oddał oławskiemu sportowi a w szczególności piłce nożnej. Człowieka legendy, który nie tylko swoją ciężką pracą, ale także ogromną kultura osobista wpajał w nas wszystkich szacunek do drugiego człowieka, do uczciwej rywalizacji. Człowieka, którego kręgosłup moralny był równie twardy jak wieża na oławskim Ratuszu. Myślę, że nasza ustawa o nadaniu Stadionowi imienia Zbigniewa Isela, jest tylko małym ziarenkiem naszej wdzięczności dla człowieka, któremu tak wielu z nas zawdzięcza to gdzie dzisiaj się znajdujemy”.

W związku z powyższym podjęcie niemniejszej uchwały jest uzasadnione zarówno pod względem formalno – prawnym, jak i potrzebą respektowania głosu mieszkańców oraz wspierania aktywności obywatelskiej w życiu lokalnym wspólnoty.