Co czeka WIBOR? Analiza przyszłości wskaźnika na tle europejskich regulacji

Czym jest WIBOR?

WIBOR (Warsaw Interbank Offered Rate) to wskaźnik referencyjny, który określa oprocentowanie pożyczek międzybankowych w Polsce. Jest używany do wyliczania oprocentowania kredytów i innych produktów finansowych, takich jak obligacje czy leasingi. WIBOR odzwierciedla cenę pieniądza na rynku międzybankowym i jest ustalany na różne okresy, np. jeden dzień (O/N), trzy miesiące (WIBOR 3M) czy sześć miesięcy (WIBOR 6M).

Jakie są prognozy dot. WIBOR na najbliższe miesiące?

WIBOR, jako wskaźnik stosowany w wielu umowach kredytowych, odzwierciedla oczekiwania rynku co do przyszłych ruchów dotyczących stóp procentowych. Według aktualnych prognoz do końca przyszłego roku stawka WIBOR 3M może obniżyć się poniżej 4,5%. Oznaczałoby to istotny spadek, wynoszący od 125 do 150 punktów bazowych w stosunku do obecnych wartości.

Nieco bardziej zachowawcze szacunki banków komercyjnych wskazują na redukcję stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej o około 100 punktów bazowych w analogicznym okresie. Rozbieżności te wynikają z trudności w prognozowaniu przyszłości gospodarki, która pozostaje pod wpływem globalnych oraz lokalnych czynników ryzyka.

WIRF – nowy wskaźnik, który zastąpi WIBOR

Reforma wskaźników referencyjnych w Polsce nabiera tempa. Komitet Sterujący Narodowej Grupy Roboczej (KS NGR), odpowiedzialny za proces zastąpienia WIBOR podjął po wielu miesiącach konsultacji ostateczną decyzję. Na posiedzeniach 21 listopada i 6 grudnia 2024 roku zdecydowano, że wskaźnik o technicznej nazwie WIRF stanie się docelowym wskaźnikiem referencyjnym stopy procentowej, który zastąpi WIBOR.

Wyboru indeksu WIRF dokonano po szerokich konsultacjach z uczestnikami rynku i analizach prowadzonych od marca 2024 roku. WIRF bazuje na depozytach niezabezpieczonych instytucji kredytowych oraz finansowych i jest wskaźnikiem stabilnym i reprezentatywnym.

Dlaczego WIRF?

Decyzja Komitetu była zgodna z opiniami ekspertów, którzy wymieniali następujące zalety indeksu WIRF:

• Homogeniczność zasobu transakcyjnego, co oznacza większą spójność danych, na podstawie których obliczany jest wskaźnik.
• Relatywnie niska zmienność, co zwiększa przewidywalność dla kredytobiorców i inwestorów.
• Potencjał rozwoju rynku instrumentów pochodnych, opartych na nowym wskaźniku, co ma kluczowe znaczenie dla kreowania krzywej terminowej i funkcjonowania rynków finansowych.
• Wystarczający zasób transakcyjny, który, choć niższy od niektórych innych propozycji, spełnia wymogi wiarygodności.

Jednocześnie KS NGR dostrzegł konieczność dalszego rozwoju rynku transakcji warunkowych, a w przyszłości opracowania indeksu WRR jako możliwej alternatywy dla WIRF.

Co to oznacza dla rynku?

WIRF stanie się wskaźnikiem wykorzystywanym w umowach finansowych, takich jak kredyty, papiery dłużne czy instrumenty pochodne. Docelowo ma również znaleźć zastosowanie w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi.

Nowy wskaźnik został wybrany w ramach reformy wskaźników referencyjnych, zgodnej z międzynarodowymi trendami oraz regulacjami Unii Europejskiej.

Decyzja ta wpisuje się w globalny trend przechodzenia na wskaźniki typu Risk-Free Rate (RFR), opartych na rzeczywistych transakcjach jednodniowych. Reforma wskaźników referencyjnych ma na celu dostosowanie do wymogów regulacyjnych i globalnych zmian na rynkach finansowych.

Jak Polska wpisuje się w trendy europejskie?

WIBOR, choć jest wskaźnikiem wiarygodnym i zgodnym z unijnym Rozporządzeniem BMR, zostanie wycofany do 2027 roku.

Decyzja o wyborze WIRF jako docelowego wskaźnika jest krokiem milowym dla polskiego rynku finansowego. Reforma wskaźników referencyjnych to nie tylko techniczna zmiana, ale również istotny element transformacji polskiego rynku finansowego w kierunku większej zgodności z międzynarodowymi standardami. Wszystkie oczy zwrócone są teraz na dalsze kroki Komitetu Sterującego Narodowej Grupy Roboczej, które są bardzo ważne dla sukcesu tej zmiany.

Reforma WIBOR-u jest częścią szerszego procesu dostosowywania wskaźników referencyjnych do wymogów unijnego rozporządzenia BMR (Benchmark Regulation). W Europie popularnym wskaźnikiem jest ESTER, stosowany przez Europejski Bank Centralny. Inne kraje wprowadziły własne wskaźniki, np. SONIA w Wielkiej Brytanii czy SOFR w USA, które zastąpiły LIBOR. Wszystkie te zmiany zmierzają w jednym kierunku - zapewnienia jeszcze większej przejrzystości i reprezentatywności.

Wprowadzenie WIRF to krok w stronę modernizacji polskiego rynku finansowego i dostosowania go do standardów europejskich. Choć proces ten wymaga dalszych prac oraz odpowiedniego przygotowania uczestników rynku, jego celem jest zapewnienie większej stabilności i przejrzystości systemu finansowego w Polsce.