Organizatorzy spotkania zapraszają mieszkańców Powiatu Oławskiego na spotkanie z Grzegorzem Braunem pod tytułem „Rozdział kościoła od państwa oraz rola władzy świeckiej i duchownej”, które odbędzie się 10 września o godzinie 17:00 w Ośrodku Kultury

Grzegorz Michał Braun ur. 11 marca 1967 r. w Toruniu – reżyser, publicysta, zdeklarowany monarchista i tradycjonalista; bezpartyjny, niezrzeszony, niezależny kandydat na Prezydenta RP

Wykształcenie, działalność zawodowa:

Absolwent studiów polonistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim (praca magisterska pod tytułem: „Artyzm i nędza Ogniem i mieczem, czyli światopogląd powieści Henryka Sienkiewicza z perspektywy analizy schematu fabularnego”), oraz studiów reżyserskich na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego; swobodnie komunikuje się w językach: angielskim, rosyjskim i czeskim. Od lat czynnie uczestniczy w działalności polskich środowisk patriotycznych. W latach 80. m.in. wspierał niezależny kolportaż i ruch wydawniczy, był zaangażowany w akcje Pomarańczowej Alternatywy i Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, uczestniczył w strajkach Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Wrocławskim (członek komitetu strajkowego 1988) i był jednym z inicjatorów bojkotu studium wojskowego (członek krajowego porozumienia 1989) – za co służby PRL poddawały go szykanom (status pokrzywdzonego nadany przez Instytut Pamięci Narodowej). Angażuje się w życie publiczne głównie poprzez tworzenie filmów dokumentalnych, publicystykę i spotkania autorskie z rodakami. Z setkami prelekcji i pokazów filmowych gościł w wielu miastach i miejscowościach w całym kraju, a także za granicą, na zaproszenie Polaków żyjących na emigracji. Jego wykłady, pogadanki i gawędy cieszą się szczególnym zainteresowaniem – za pośrednictwem sieci internetowej docierają do kolejnych dziesiątek tysięcy odbiorców.

Poglądy:

Grzegorz Braun systematycznie porusza tematy niewygodne dla układu rządzącego III RP; programowo nie respektuje zasad poprawności politycznej publicznie wypowiadając się na temat mechanizmów i prominentnych uczestników życia publicznego, oraz globalnej geopolityki. Analizując sytuację międzynarodową przestrzega przed konsekwencjami klientelizmu w polityce władz warszawskich – niezależnie od tego, czy podporządkowują one polską rację stanu dyrektywom płynącym ze Wschodu, Zachodu, czy Bliskiego Wschodu. Prognozuje przyszłość Polski jako „KONDOMINIUM ROSYJSKO-NIEMIECKIEGO POD ŻYDOWSKIM ZARZĄDEM POWIERNICZYM” – o ile proces autodestrukcji państwa nie zostanie stanowczo powstrzymany. W swoich wypowiedziach na temat historii Polski konsekwentnie wskazuje na fundamentalne znaczenie Tradycji katolickiej. Podkreśla swoistość cywilizacji polskiej – na tle totalitarnych tendencji sąsiedzkich imperiów. Krytykuje wszelki rewolucjonizm – w tym kontekście również polski insurekcjonizm, który przy całym szacunku dla ofiarności i bohaterstwa powstańców przedstawia jako serię antypolskich prowokacji. Wskazując przesądy „postępowej inteligencji” zalicza do nich: demokratyzm ustrojowy, etatyzm gospodarczy, modernizm religijny, pacyfizm, i abstrakcjonizm historyczno-polityczny (z kluczowym dlań judeoidealizmem – w odróżnieniu od postulowanego przez Brauna judeorealizmu). Negatywnie odnosi się do wszelkich ideologii i praktyk kolektywistycznych na czele z socjalizmem (zarówno międzynarodowym, jak i narodowym). Stanowczo opowiada się za wolnością gospodarczą. Krytykuje ucisk fiskalny i talmudyzm biurokratyczny – postuluje maksymalną obniżkę i uproszczenie podatków, oraz likwidację szkodliwych przepisów krępujących swobodę przedsiębiorczości. Jest przeciwnikiem uszczuplania własności Polaków – zarówno przez wyzysk ze strony własnego państwa, jak i w drodze niekorzystnych umów międzynarodowych – przykładowo: nie widzi powodu, by Polacy mieli wypłacać jakiekolwiek „odszkodowania” za straty spowodowane przez obce reżimy dokonujące rabunków i zbrodni na naszym terytorium. Postuluje respektowanie i egzekwowanie podstawowej zasady wzajemności w stosunkach z innymi państwami – tak w kwestiach gospodarczych, jak i wszystkich innych. Negatywnie ocenia projekt super-państwa europejskiego (nazywanego przezeń Eurokołchozem), w którym widzi przede wszystkim narzędzie polityki niemieckiej. Potępia wszelkie akty cedujące na instancje zagraniczne kompetencje państwa polskiego – nie znajduje np. żadnego usprawiedliwienia dla złożenia przez głowę państwa podpisu pod tzw. traktatem lizbońskim. Upomina się o prawo wszystkich Polaków – zarówno pozostających w kraju, jak i poza jego granicami, na Wschodzie i na Zachodzie – do zaangażowania w polskie życie publiczne. Popiera projekt wprowadzenia stałych przedstawicieli Polaków na obczyźnie do władz ustawodawczych. Jako stanowczy przeciwnik odbierania Polakom praw, którymi cieszyć się mogą inne narody, jest zwolennikiem niereglamentowanego prawa do posiadania broni. Jest zwolennikiem kary śmierci dla zbrodniarzy – za zabójstwo z premedytacją, zdradę stanu, szpiegostwo i dezercję w obliczu wroga. Wielokrotnie wyrażał przekonanie, że działalność ośrodków antypolskiej propagandy, dezinformacji i dywersji – do których zalicza m.in. tak przez siebie nazwaną „GWiazdę śmierci” – nie powinna być tolerowana, ani tym bardziej dotowana przez władze i służby szanującego się państwa. Potępia zaangażowanie władz (gminnych i krajowych) w budowę i utrzymanie ośrodków propagandy wymierzonej w polską rację stanu – czego przykładami są dlań m.in. cmentarz bolszewików w Ossowie, czy Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie. Grzegorz Braun podkreśla, że Polsce potrzebne jest odrodzenie w duchu Tradycji Katolickiej – i powrót do źródeł polskiej idei państwowej. Jego program pozytywny streszcza hasło: „KOŚCIÓŁ – SZKOŁA –STRZELNICA”. Jako monarchista postuluje podniesienie Korony Polskiej – do czego pierwszym krokiem ma być wpisanie w nową Konstytucję RP możliwości utworzenia Rady Regencyjnej (jak w roku 1917-18). Jako realista – pozostaje jednak po pierwsze państwowcem: „Abyśmy się mogli spierać o to, jak najlepiej służyć Polsce – stwierdza – musimy Ją najpierw zachować”. Poglądy głoszone przez Grzegorza Brauna łączą wszystko to, co jest ważne dla Polaków: katolicyzm, konserwatyzm, patriotyzm, antysocjalizm, oraz realizm polityczny. Jest jedynym kandydatem, który jednoznacznie zapowiedział bezdyskusyjne poparcie dla całości bioetycznego nauczania Kościoła katolickiego – zakazu aborcji, eutanazji, in vitro i manipulacji ludzkimi genami. Za wartości wymagające szczególnej ochrony uznaje: Wiarę, rodzinę i własność. Według niego, właśnie wola i zdolność wywiązywania się z obowiązku obrony tych wartości jest probierzem sprawności i prawowitości władz państwowych. Głowa państwa, według Brauna, powinna dawać jednoznaczną gwarancję, że nigdy nie wystąpi przeciwko tym wartościom – i zdecydowanie będzie stawać w ich obronie. Należał do komitetu honorowego Marszu Niepodległości. Poparł społeczne inicjatywy: „Goń z pomnika bolszewika” i „Husaria przed Pałac [Prezydencki]”. Jako probierz suwerenności wskazuje m.in. wolę najwyższych władz państwowych wznowienia niedokończonych śledztw w sprawach: zbrodni w Jedwabnem 1941, zamachu na Gibraltarze 1943 i warszawsko-smoleńskiego zamachu 2010 – jego zdaniem władzom i służbom niepodległej Polski nie wolno nigdy rezygnować z dążenia do wyjaśnienia spraw o tak kluczowym znaczeniu dla polskiej racji stanu. Jego zdaniem właściwą, głębszą perspektywę bieżącej akcji politycznej nadawać powinny zbliżające się wielkie rocznice: setna odzyskania niepodległości (1918) i tysiąc pięćdziesiąta Chrztu Polski (966).