Jacek Sieradzki żyje na nowo i od dziewięciu miesięcy jest trzeźwy!

Jeszcze kilka miesięcy temu Jacek Sieradzki siedział na przystanku autobusowym, przekonany, że życie nie ma już dla niego żadnej wartości. Dziś jednak mówi, że zaczyna dostrzegać w nim nowe światło.

Historia Jacka Sieradzkiego to przykład ogromnej przemiany. Kilka miesięcy temu znajdował się na samym dnie - bez dachu nad głową, zniszczony przez nałóg i chorobę, w chłodzie oławskiego przystanku powtarzał, że jedyne, czego pragnie, to umrzeć. Jeszcze w listopadzie 2024 roku wyznawał:- Nie czuję się człowiekiem - czytamy na Facebooku Miasta Oława. Przez długi czas odrzucał każdą wyciągniętą w jego stronę rękę, odmawiając pomocy.

W końcu jednak zdecydował się z niej skorzystać. - Czekałem tutaj na śmierć, widziałem jak znajomi, którzy żyją normalnie - umierają, a mnie takiego menela Bóg wciąż nie zabiera. Dobrze. Spróbuję więc jeszcze raz - stwierdził. Strażnicy miejscy, MOPS oraz wydział promocji UM Oława wyciągnęli pomocną dłoń, znaleźli miejsce w schronisku św. Brata Alberta w Świdnicy. To właśnie tam rozpoczął nowe życie. Od dziewięciu miesięcy nie sięgnął po alkohol.

Niedawno ponownie pojawił się w Oławie. Chciał osobiście podziękować za okazaną pomoc. Urząd Miejski przeprowadził z nim wywiad, w którym Jacek opowiada o swoim nowym życiu i drodze wychodzenia z bezdomności oraz nałogu. Treść publikujemy poniżej. 

- Udowadniasz, że wtedy warto było przekonywać cię, żebyś wstał z przystanku i dał sobie jeszcze jedną szansę.

- Udało się i rzeczywiście nie piję. Dzisiaj spotkałem kobietę, która mnie rozpoznała i zapytała, czy to jestem ja - z tych artykułów, które w zimie były w internecie.

- Rozpoznała cię, chociaż się zmieniłeś, wtedy byłeś zupełnie zniszczony i chyba sam nie wierzyłeś, że można z tej drogi zawrócić, że może być lepiej. Powiedziałeś mi wtedy, że mam cię zostawić, że ci wstyd, bo jesteś pijany, brudny i gnijesz, że dla ciebie nie ma już ratunku i szkoda mojego czasu, że lepiej pomagać innym...

- Tak, bo miałem wszystkiego dość. Nie miałem już siły, chciałem umrzeć. Teraz jest inaczej, chociaż też czasami myślę, żeby... się powiesić. Alkohol zrujnował mi zdrowie, mam ogromne problemy z sercem i czasem czuję się, jak piąte koło u wozu. Nie mogę nic ciężkiego robić, a bardzo bym chciał. Zdrowie mnie ogranicza i to jest przykre. Robimy remont w schronisku, pomagam, robię tyle, na ile siły pozwalają. Ostatnio wynosiłem dwa stare łóżka i materace, miałem 40 metrów do magazynku. Zaniosłem jedno łóżko i straciłem przytomność. Kiedy idę do sklepu, który jest 700 metrów od schroniska, to robię pięć przystanków... To przygnębiające.

- Przypomnij sobie, gdzie byłeś niespełna rok temu. Mówiłeś, że nie ma dla ciebie nadziei, a jednak dziś przyszedłeś tutaj, uśmiechasz się, jesteś trzeźwy, opowiadasz mi swoją historię, żeby dać świadectwo, że można wyjść z najgorszej sytuacji.

- Jak trafiłem do schroniska byłem tak opuchnięty, że skóra na łydkach mi pękała. Musieli amputować mi palce u stóp. Biorę leki, jestem pod opieką specjalistów, zrobili mi szczegółowe badania. Pani doktor musiała zmienić mi lekarstwa, bo serce tak mi waliło, że przestraszyła się, że to się źle kończy. A tak poza tym, jest dobrze (śmiech). Cieszę się, że żyję. W schronisku naprawdę wiele się zmieniło na lepsze. Mogę powiedzieć, że o 180 stopni. To nie to, co kiedyś. Są ciepłe posiłki, łóżko, ciepła woda i godne warunki. Chociaż pierwsze dni bez alkoholu były koszmarne, nie do zniesienia. Chciałem uciekać. To było straszne!

Cały artykuł dostępny jest pod linkiem TUTAJ. 

Źródło: Miasto Oława

W powiecie trwa akcja zima. Nie każdy jednak chce sobie pomóc... Służby kontrolują miejsca, gdzie osoby w kryzysie bezdomności mogą szukać schronienia. Pan Jacek większość swojego czasu spędza na przystanku autobusowym, ale nie chce pomocy. 

Przełom w historii Pana Jacka i szansa na nowe życie Pamiętacie historię bezdomnego pana Jacka, który większość czasu spędzał na przystanku w Oławie? Jego życie może się zmienić! Podjął próbę walki o lepsze jutro!

Nowy początek dla Pana Jacka: Upadłeś? Powstań i zacznij od nowa Miesiąc temu Pan Jacek czekał na śmierć, zrezygnowany i pozbawiony nadziei. Wtedy na profilu Miasto Oława pojawiła się o nim pierwszy wpis. Dziś dziękuje za wsparcie wszystkim, którzy trzymali za niego kciuki i wierzyli, że uda mu się podnieść. Pracownicy oławskiego urzędu oraz strażnicy miejscy odwiedzili go w schronisku św. Brata Alberta w Świdnicy, gdzie postawił pierwszy krok ku lepszemu życiu. Ta historia pokazuje, że cuda się zdarzają.